Ahmet Pasha (1948). Aktor i teatrit. Lindi ne Kukes, me 7 shkurt. Kreu studimet e larta ne Institutin e Larte te Arteve, me 1970, dhe fill me pas punoi si aktor ne Teatrin Popullor ku vijon edhe sot. Ka luajtur mbi 70 role ne teater. Qysh student u shqua ne rolin e Paratovit ne dramen Vajza pa pike, 1970, e A. N. Ostrovskit. Ne vitin 1971, perkitazi nje sensi te ashper realist, plazmoi figuren prej tregtari dinak e te pameshirshem te Gaq Gjallices te dramatizimi i romanit te J. Xoxes Lumi i vdekur, 1971, nga Kudret Velca*.
Ne kete udhe eci edhe me interpretimin e Janit ne dramen Shenomeni dhe mua e Hamza Minarollit*, e 1976, por i mesoi me shume veprimit impulsive, gjendjes nevrotike dhe situates se ankthit, pa anashkaluar nentekstet, ambiguitetin e qendrimit dhe pergjigjet e dykuptimta lidhur me krimin e kryer. Ndryshon me rolin e Orsinos te Nata e dymbedhjete e Shekspirit, 1982, ku gersheton rrafshet lirike-poetike me ato humoristike.
Ne vitin 1985 ai misheroi rolin e Iskjerdos te drama Monserati e Roblese, fale te cilit, permes nje ironie te dukshme dhe cinizmi te skajshem pershfaqet vrazhdesia, paranoja dhe shpirti diabolik i nje ushtaraku te larte, shprehje e vetedijes kriminale prej kolonizatori, qe torturon dhe vret njerez te pafajshem, pertej cdo arsyeje humane.
Po keshtu, ai njemendesoi si karaktere te mevetesishem edhe figura te tjera autoriale, si Selimi te Hijet e nates, 1986, e Vedat Kokones*, Pocco te Ne pritje te Godose, 1995, e S. Beketit; Zemljanika tek Inspektori (Revizori), 1998, e N. Gogolit; kryetari i Bashkise tek Armiku i Popullit, 1999, e H. Ibsenit; presidenti te Nje njeri ne det, 2001, mesuesi tek Alegretto Albania (2008) etj.
A. Pasha ka luajtur edhe ne 6 filma artistike duke interpretuar role kryesore, si te Kemishet me dylle (Mehmeti), Balada e Kurbinit (Bimbashi). Nga viti 1976 jep lenden “Fjala Artistike” si pedagog i jashtem ne Akademine e Arteve. Loja e A. Pashes karakterizohet nga tonet e ashpra, temperamenti, me parapelqim gjendjet dramatike, konfliktet dhe debatet e hapura, trysine psikologjike.
Ka nje ze te forte, baritone, here-here te ashper, por kumbues: imponohet ne skene me pranine e tij fizike dhe krijon tension, ritem, perplasje kundertish. Shqiptimi korrekt, i paster dhe tonizues i fjales shqipe ia ka rritur vlerat ne skene. Edhe ne llojet e komedise ai rreket te pervijoje karaktere interesante, duke ngulmuar me se shpeshti te vertetesia e te vepruarit dhe te perjetuarit ne rrethanat e dhena, qofshin ato edhe groteske ose absurde, si dhe te vleresimi i tyre perkitazi nje forme, ne dukje, “serioze”, “dramatike”.
Per shume kohe pas viteve ’90 ka drejtuar sindikaten e artisteve te teatrit duke dhene ndihmese per organizimin e formave te protestes ne mbrojtje te interesave jetike te Teatrit Kombetar. Mban titullin “Artist i Merituar”.
