Ministri i Brendshëm i Turqisë, Süleyman Soylu ka akuzuar në mënyrë indirekte SHBA-të në lidhje me sulmin terrorist që ndodhi pasditen e djeshme në mes të Stambollit ku mbetën të vdekur 6 persona dhe u plagosën 88 të tjerë.
Soylu tha para mediave mbrëmë vonë se nuk i pranonin ngushëllimet e SHBA-ve, ndërsa shtoi:
“Ngushëllimet e SHBA-ve janë një situatë e ngjashme me atë kur vrasësi është i pari që gjendet në vendin e krimit. Ne e morëm mesazhi, tani do të shihet edhe përgjigjja jonë”.
Ministri Soylu bëri të ditur se nëse “terroristja nuk do të kapej, do të ishte futur ilegalisht ne Greqi dhe do të ekzekutohej sot”.
“Ne nuk jemi armik i askujt. Dua të them se ne nuk kemi forcë të durojmë tradhtinë. Operacionet vazhdojnë. Po të mos ishte kapur, sot do ta kishin futur ilegalisht në Greqi.
Më lejoni t’ju jap më shumë informacion. Në një përgjim teknik pas incidentit, udhëzimi i organizatës terroriste synonte qartë vrasjen e terroristes.
Ekziston një udhëzim i qartë që ose ta hidhni nga lartësia, ose në kanal. Dhe është e qartë se në këtë drejtim ishte shpallur një plan që do të na pengonte të kapnim terroristen dhe të zbërthenim të gjithë rrjetin…
Ka 6 vite që nuk kemi parë një incident të tillë terrorist në Stamboll. Vetëm këtë vit kemi parandaluar 200 incidente terroriste.
Sigurisht që ne si komb këtu duhet të jemi të fortë në unitet, nuk duhet të dorëzohemi para tyre. Është shumë e qartë se 2 sulmet e fundit kanë ardhur nga Mersini, njëri prej tyre në Manbij dhe një nga Kobani”, tha ai.
Sipas tij, gruaja që vendosi bombën erdhi nga Siria në Stamboll dhe ka dyshime të forta se i përket grupeve terroriste atje, ndërsa nuk ka dhënë ende asnjë detaj mbi emrin e grupit.
Kjo është një akuzë e fortë ndaj SHBA-ve në një kohë kur raportet mes Ankarasë dhe Uashingtonit janë të ndera.
Turqia është në prag të fushatës për zgjedhjet Presidenciale në pranverën e vitit të ardhshëm dhe sulmet terroriste janë duke u konsideruar si një fenomen i përhershëm në muajt para zgjedhjeve turke, gjë për të cilën ekspertët e sigurisë hedhin dyshime të forta se gjithçka ndodh për të rritur tensionin dhe polarizimin në shoqëri duke ndikuar drejtpërdrejt më pas në rezultat.
