“Nga momenti që hyni në një spital, shkollë, ministri, ndërtesë qeveritare, gjykatë, apo edhe për të marrë një certifikatë lindje nga zyra e gjendjes civile, një person duhet të paguajë një tarifë shtesë jozyrtare ose të njohë një mik nga brenda për të marrë çdo gjë që kërkon ”
Ky është një kabllogram konfidencial i dërguar me 6 qershor 2008 Departamentit të Drejtësisë amerikane nga ambasadori në Tiranë, John Withers. Është përshkrimi i mjeruar i Shqipërisë tre vite pas ardhjes në pushtet të Sali Berishës.
Një Shqipëri, që lideri i Partisë Demokratike, i cili kishte fituar zgjedhjet e 26 qershorit 2005 me sloganin “Koha për ndryshim”, jo vetëm që nuk e kishte ndryshuar, por e kishte zhytur në një kënetë korrupsioni dhe nepotizmi familjar në të gjitha nivelet e Shtetit.
Zgjedhësit votuan Partinë Demokratike, por bashkë me Sali Berishën, në pushtet erdhi dhe familja e tij. Pak muaj pasi u zgjodh kryeministër, vajza e tij Argita Malltezi u kthye në Shqipëri nga Prishtina duke lënë pas një punë 6 vjeçare të mirëpaguar në Misionin e OKB-së, UNMIK, për të hapur një kompani ligjore në Tiranë. Bashkë me të kthehet edhe bashkëshorti, Jamarbër Malltezi.
Edhe vëllai i saj, Shkëlzen Berisha zbulon talentin e ekspertit dhe hap si e motra një studio ligjore, që çuditërisht e mbyll të njëjtën ditë që babi i tij lë qeverinë, në shtator të 2013.
Të gjithë se bashku krijojnë në pak muaj një klan pushteti nepotik, në të cilin ftohet të bëhet pjesë edhe Lulzim Basha (edhe ai i kthyer prej pak kohësh nga Kosova dhe miku i ngushtë i Argita Berishës) që merr me vete dhe kunatin Erion Isufi.
Një grup politiko-afarist me mijëra tentakula që falë mbështetjes së Sali Berishës do të dominojë i qetë deri në humbjet zgjedhore të 2013, dhe që sot, me të njëjtën formë dhe me të njëjtët njerëz, ëndërron të kthehet në pushtet megjithse ka vdekur politikisht dhe pritete dhe vdekja ekonomike familjare pas arreteve në radhë të non gratave familjarë Liri Berisha, Shkëlzen Berisha dhe Argita Malltezi.
