Shkrimtarja dhe artistja Besa Myftiu ka habitur kohë më parë, kur tha se ajo dhe bashëkshorti i saj zvicerian tani jetojnë një martesë të hapur.
Herë pas herë ata bien në dashuri me të tjerë, por sërish janë bashkë dhe gëzohen apo trishtohen për historitë e njëri tjetrit.
Për artisten Besa Myftiu, njëkohësisht dhe nëna e këngëtares Elina Dunit, kjo gjë duket e thjeshtë, sepse në jetën e saj asgjë nuk është brenda “normës” shqiptare.
LEXONI EDHE
Bëjeni para gjumit: në mëngjes rrudhat janë 70% më pak të dukshme
BeautyDerm
Syri juaj do të shohë 100% pa operacion! Shkruani recetën
O Caps
Parazitët do të largohen nga trupi juaj brenda 24 orëve! Receta
Germostop
Nëse gjeni papilloma në trupin tuaj, bëjeni urgjentisht
Paraclean
Në një intervistë për revistën Living për lidhjen e saj të hapur ka thënë:
“Unë dhe bashkëshorti mund të kemi jetën tonë, jetojmë në qytete të ndryshme.
Pas 20 vjetësh ndryshojnë gjërat… Jemi si miq, kështu që nuk ka problem edhe nëse ndonjëri nga ne bie në dashuri me dikë tjetër. Përkundrazi, gëzohemi për tjetrin.”
Kjo lidhje e hapur nuk e pengon Besën që të vazhdojë ta dojë bashkëshortin e saj dhe ajo mendon se ai nuk i ka bërë asgjë të keqë dhe se nuk e ka lënduar aspak kur ai ka ndjenja dashurie apo lidhje me një femër tjetër:
“Unë vazhdoj ta dua, por ndryshon dashuria; është një lloj tjetër, kemi qenë për vite të dashuruar. Të parat që e kuptojnë kur ai është i dashuruar me dikë tjetër, jemi unë edhe Elina.
Unë jam e para, kujt do t’ia thotë tjetër ai? Ka ndodhur që herë pas here ai të ketë ndonjë lidhje dhe jam mërzitur po aq sa ai, kur është ndarë. Kur e do tjetrin, ti dëshiron që ai të jetë mirë, me kë të dojë dhe si të dojë.
Ne jemi secili i lumtur në qytetin e tij. E përse u dashka që unë të ndahem me ligj? Çfarë më ka bërë ai mua? Ne duhemi dhe rrimë si vëlla e motër. Praktikisht, kjo është ajo që u ndodh gjithë çifteve në Shqipëri, por ata nuk e thonë.
Ne festuam 25 vjetorin e martesës, që për ne është një kontratë shoqërore. Jemi shumë mirë kështu siç jemi”, ka përfunduar Besa Myftiu.
