Muli u çudit shumë nga reagimi i Zengjines në sallën e Kuvendit. Reagimi i saj i fortë pasi dëgjoi Mulin ishte si një vetëtimë në qiell të pastër që e goditi rëndë Mulin.
— Kam katër mandate në Kuvend, — i tha Lelos, — dhe është hera e parë që një deputet çuditet me ato që them unë. Më bëri shumë përshtypje kjo gjë. Çfarë s’kam dëgjuar në Kuvend nga kundërshtarët, më kanë sharë, ofenduar apo përgëzuar, por një reagim të tillë nuk kisha parë. Si ka mundësi që ajo nuk më kishte parë më përpara mua?
— Ndoshta s’ka qenë e vëmendshme se është vajzë e re, — tha Lelo. — Kur je bërë ti deputet, ajo ka qenë në fillore.
— Po si ka mundësi që u trondit aq shumë sikur çfarë zbuloi? Dhe më trajtoi sikur zbuloi një budalla!
— Kjo është e rrezikshme të thuhet, — tha Lelo, — se do thonë njerëzit: kur i është dukur edhe Zengjines budalla, mendo sa budalla është Muli. Ndaj duhet ta shmangim këtë interpretim. Duhet të shkojmë në anën e kundërt.
— Si ta bëjmë, — tha Muli.
— Po ja, të themi që Zengjina ishte më gojështhurura e PS-së. Kur u trondit dhe ajo nga Muli, do të thotë që Muli i vë përballë të gjithëve, ajo vë përballë vetëm Gazin.
— Ah, shumë mirë të shkoi mendja, — tha Muli. — Ke të drejtë. S’ka pse duket më e zgjuar se unë ajo.
