Nga Andi Bejtja
Unë jam nga ata që akoma vazhdoj e dëgjoj Goran Bregoviç, kryesisht pjesën e rrokut kur ishte pjesëtar i Bjello Dugme, se në atë botë të viteve 80-90 thithnim e përthithnim çdo gjë që mund të na rregullonte shijen e këngëve të realizmit socialist…
E degjoja pa e ditur çfarë përfaqësonte politikisht e çfare qendrimesh kishte, madje as sot nuk e di tamam se çfarë përfaqëson politikisht e filozofikisht…
Siç thashë mund ta dëgjoj dhe sot…por nuk jam aq cinik dhe injorant në të njëjtën kohë e ritheksoj dhe injorant, cinik dhe pa etikë, që përshembull të më vije për vizitë një kosovar në shtëpi dhe ta vë për ta dëgjuar bashkë me të.
E pra shqiptarët e Kosovës janë vizitorë të përhershëm në shtëpinë tonë të madhe gjatë gjithë vitit e sidomos në verë, janë vizitorët më të shumtë në numër dhe sinqerisht nuk e lexoj atë “kodoshin” e Bashkisë së Korçës, qoftë dhe vetëm nisur dhe vetëm nga pikëpamja komerciale, (ti lemë të tjerat), që duke patur këtë fluks kosovarësh, të shkojë e t’i kapë dora në një thes me këngëtarë, pikërisht këtë…duke rrezikuar në menyrë të panevojshme madje dhe festën në vetvete…
T’i lëmë anash gjithë teoritë konspirative, jo minishengeni, jo kështu jo ashtu…Po mirë mo injorantë kozmopolitë, merrni pak frymë thellë: kaq të vështirë e keni të respektoni dhimbjen e shqiptarëve të Kosovës, e dimë që kemi ndjesi të ndryshme, po kaq të vështirë e keni?
Po a e dini ju o popull që i jepni birre me zorr dashit, që shumica e hebrejve pas 45, jo vetëm u dridhej mishi po të dëgjonin muzikë gjermane, po shumica dërrmuese e tyre nuk pranonin ta vizitonin Gjermaninë dhe kur kishin për të marrë lekë në bankë edhe pas 5 dekadash…
Kështu që n.q.s do më duhet të zgjedh në këtë rast midis “Katundarëve të Kosovës” dhe “Kozmopolitanëve të Shqipërisë”, pa dyshim jam me këta të parët. E me që ra fjala do e dëgjoj edhe njëherë Goran me kufje në vesh.
