Kryetari i Partisë Demokratike duket se do të jetë kurbani i radhës i revolucionit demokrat, 21 vite pas vrasjes së Azem Hajdarit. Ditën e djeshme, nga instancat shtetërore por dhe ato partiake doli informacioni se liderit demokrat i rrezikohet seriozisht jeta. Ministri i Brendshëm, Sandër Lleshaj mësohet të ketë thirrur në një takim në zyrën e tij badigardin e Bashës, ndërkohë që po për këtë çështje, presidenti Ilir Meta kishte kërkuar gjithashtu ditën e djeshme një takim me kreun e Shërbimit Informativ Shtetëror si dhe atë të Gardës së Republikës.
Por kujt do t’i interesonte vrasja e kreut të PD? Nëse analizojmë me kujdes situatën, do të arrijmë në konkluzionin se vrasja e mundshme e kreut të PD do t’i shërbente vetëm Partisë Demokratike, e cila prej kohësh ka nisur një revolucion, dhe pse herë pas here nuk ka një kauzë për ta ushqyer dhe mbajtur gjallë atë.
Teksa opozita akuzohet nga institucionet brenda dhe jashtë vendit se po tenton destabilizimin e vendit nëpërmjet një skenari të mirëmenduar, nisur dhe nga protestat e saj të dhunshme dhe tentativat e muajve të fundit për t’u vënë flakën institucioneve me molotov e mjete të tjera shpërthyese me pretendimin e vetëm se Rama nuk pranon të largohet nga qeveria që të bëhen zgjedhje të parakohshme, PD do t’i shërbente çfarëdolloj ngjarjeje, qoftë edhe me humbje jete, për ta shfrytëzuar në interes të nxitjes së revoltës kundër institucioneve.
Njësoj si në vitin e largët 1998, kur vrasja e liderit demokrat Azem Hajdari u përdor nga opozita për të gjunjëzuar shtetin.
Lajmi për kanosjen e Bashës dhe 98
Lajmi rreth kanosjes së kreut demokrat Lulzim Basha rrodhi fillimisht nga Partia Demokratike, e cila si gjithnjë është në pararojë të këtyre skenarëve, që i shërbejnë vetëm për një gjë, ardhjen me dhunë në pushtet. Historia e 1998 na e provon këtë. Sali Berisha e përdori vdekjen e Azem Hajdarit në vitin 1998 për të ardhur në pushtet me dhunë, duke pushtuar Kryeministrinë dhe institucionet me bandat e armatosura. Azem Hajdari, për 8 vite me radhë ishte rreziku numër një për pushtetin e Sali Berishës.
Fillimisht Berisha i hoqi imunitetin, e përjashtoi nga partia, e denigroi, i tha spiun i Sigurimit, vegël e Ramiz Alisë, vrasës, kriminel, trafikant etj., por Azem Hajdari shfaqej më i fuqishëm pas çdo sulmi. Megjithatë, Sali Berisha akuzoi qeverinë “Nano” për vrasjen e Azem Hajdarit më 13 shtator 1998, duke e konsideruar atë si vrasje politike.
Dita kur do përcillej për në banesën e fundit, deputeti i vrarë u kthye në revoltë kundër qeverisë. Në 14 Shtator protestuesit, të drejtuar nga krerët e PD-së, sulmuan godinën e Kryeministrisë, Parlamentit dhe hynë me forcë në godinën e Televizionit Publik Shqiptar. Rreth orës 10:00 të paradites së 14 Shtatorit, kryeministri njoftoi për një skenar destabilizues.
Një orë më vonë, kortezhi mortor, një pjesë e armatosur, iu drejtua Kryeministrisë. Ndërsa turma iu vërsul Kryeministrisë, Berisha u kthye në seli. Një grup personash e çuan arkivolin për nga dera e Kryeministrisë, ndërsa të tjerë qëllonin me armë. Kryeministria u braktis nga punonjësit, ndërsa bandat e PD e sulmuan me granatahedhës dhe bomba.
Ndërsa Kryeministria u pushtua, nga Garda dolën tanket, të cilët u morën nga të armatosurit. Një tank u vendos tek selia e PD. Një orë më vonë, u shkatërruan plotësisht zyrat e Kryeministrisë. Bandat hynë në zyrën e Fatos Nanos. Ndërkaq, një granatë u hodh në zyrën e kryeparlamentarit Skënder Gjinushi. U bastisën Gjykata Kushtetuese, Ministria e Drejtësisë dhe Ministria e Kulturës.
Dy orë më vonë, bandat pushtuan RTSH. Rreth 200 të armatosur rrethuan godinën. Shteti ra! Zoti e ruajttë kreun e PD, Lulzim Bashën! Urojmë të mos ketë një fund të tillë, por në partinë që ai drejton, kanë gëluar gjithnjë skenarë ogurzinj, disa të ekzekutuar e disa të mbetur në tentativë, ndaj eksponentëve të ndryshëm brenda këtij subjekti politik.
