Në shkurt të vitit 1948 në mikrofonin e Radio Tiranës nisi të dëgjohej zëri i një vajze. Shquhej, veçanërisht në leximin e emisioneve letrare. Kjo ishte nxënësja e Shkollës Pedagogjike të Tiranës, 15-vjeçarja, Vera Zheji, që u bë shumë shpejt një zë popullor. Zërin e saj mund ta dëgjoje që në orën 5.00 të mëngjesit, duke lexuar emisione të llojeve të ndryshme.
Ajo që më ka bërë gjithnjë përshtypje është se Vera Zheji ishte folëse që nuk gabonte kurrë gjatë leximit. E them me siguri se nga kjo pikëpamje ishte dukuri e rrallë duke e krahasuar edhe me folës të tjerë që kam mundur të dëgjoj në italisht dhe rusisht.
Kush nuk kujton leximin e përrallave të orës 19.00 në vitet ‘70-të nga Vera? Më thoshte një shok, sot rreth të 40-tave që kur ishte i vogël, linte lojën në rrugë për t’iu afruar Radios dhe për të dëgjuar përrallat e lexuara nga teta Vera.
Vera lexoi edhe lajme në italisht, gjuhë që e zotëronte shumë mirë, sepse ishte e prirur për gjuhë të huaja ashtu si vëllezërit e saj të shquar në fushën e letërsisë, Petroja dhe Gjergji. Ajo mund të kishte qenë pa drojë edhe aktore e talentuar. E tregoi këtë në disa pjesë teatrore, (kujtoni komedinë “Shi në plazh” edhe të ekranizuar), e pjesë të tjera teatrore. E, megjithatë, askush nuk u kujtua që asaj t’i akordohej të paktën titulli “Artiste e Merituar”.
