Partia Demokratike ka kaluar një sërë ndarjesh dhe përçarjesh që nga themelimi i saj, të cilat e kanë dobësuar gradualisht dhe kanë krijuar tensione të thella brenda radhëve të saj. Përçarjet e para nisën që në vitin 1992, kur Sali Berisha përjashtoi grupin e mocionistëve, një akt që tregonte qartë stilin e tij përjashtues ndaj atyre që i konsideronte kundërshtarë apo të pakontrollueshëm. Ironikisht, disa nga figurat më të njohura të këtij grupi do të ribashkoheshin me PD-në pas 13 vitesh, gjatë fushatës së vitit 2005, duke nxjerrë në pah natyrën ciklike të krizave brenda partisë.
Në dekadat që pasuan, Berisha vazhdoi të rikthehej herë pas here tek metoda e tij e vjetër e përjashtimit, duke larguar nga partia individë që konsideronte të rrezikshëm për pozitat e tij. Kjo qasje rezultoi në disa përplasje të tjera të brendshme, me përshkallëzime të herëpashershme, derisa u arrit te kjo përçarje e fundit, e cila duket se është më shkatërruesja për partinë. Konflikti kulmoi më 8 janar me dhunën e ushtruar nga grupi i mbështetësve të Berishës ndaj selisë së partisë, ku ndodheshin kundërshtarët e tij politikë.
Një nga figurat më të sulmuara nga Berisha brenda PD-së është Gazment Bardhi, sidomos pas ngjarjeve të 8 janarit. Megjithatë, Berisha është treguar i gatshëm të tejkalojë konfliktet, duke folur me vlerësime të larta për Bardhin dhe duke paralajmëruar publikisht kundërshtarët politikë të mos guxojnë t’i prekin “as një fije floku.”
